Nigdy wcześniej nie byłam przygotowana na dziecko, zawsze było jeszcze 'coś' do zrobienia, miejsce do zobaczenia, szkoła do ukończenia, promocje, podwyżki i ciągłe zmiany które ze zmianą partnerów życiowych odsuwały plany na założenie rodziny w baaardzo daleką przyszłość. Wiem że podświadomie zakodowałam sobie ten schemat kobiety w ciąży - objadającej się czekoladkami, fast foodami i pochłaniającej ogromne ilości jedzenia 'dla dobra dziecka' które już w 3cim miesiącu ciąży nie były w stanie podnieść siatki z zakupami... może dlatego bałam się zajść w ciążę? może przed strachem że przytyje i że tak ciężko zrzucone kilogramy znowu wrócą i będą śnić mi się po nocach w postaci słodkości!
Niestety przyszedł i czas na mnie, poznałam idealnego faceta i zaczęły się rozmowy i planowanie. Szczerze wierzyłam że zanim do czegokolwiek dojdzie to minie sporo czasu bo tak się słyszy że ciężko w dzisiejszych czasach o potomstwo nie tylko przez złą dietę ale i zanieczyszczenia w otaczającym nas środowisku. To było końcem listopada, w połowie grudnia zaszłam w ciąże...
